Новелла - (итальянча: хикәя, повесть) - хикәя жанрының хосусый бер төре, кечкенә күләмле жанр формасы. Новелланы мөстәкыйль жанр, яисә, киресенчә, хикәянең синонимы гына итеп карау очраклары да бар. 13-14 гасырларда Италия әдәбиятында хикәяләрне новелла дип атап йөрткәннәр. Мәсәлән, Джованни Бокаччиның мәшһүр "Декамерон" әсәре йөз новелладан гыйбарәт. 19 гасырда Аурупа әдәбиятында хикәя һәм новелланы аерыбрак карый башлыйлар.
Үзенчәлекләр[]
Новелла күләме ягыннан кыска хикәя белән туры килсә дә, аның структурасында үзенә генә хас үзенчәлекләр бар. Новелла беренче чиратта характерларның эш-гамәлләренә нигезләнә, анда мәгънәле, тыгыз, еш кына очракта гадәттән тыш вакыйга, ситуация сурәтләнә; вакыйга барышында көтелмәгән борылыш һәм шуннан соң ук килгән чишелеш, композицион җыйнаклык, сюжет аныклыгы зас. Җәенке һәм җентекле психологик характеристика урынына геройларның эчке дөньясы күбрәк аларның эш-хәрәкәтләре аша ачыла. Мондый сыйфатлар новелланы драмага якынайта.
Татар әдәбиятында новелла[]
Татар әдәбиятында иң оста новеллачы булып Шәриф Камал санала. Татар әдәбиятында новеллага тартым әсәрләр күбесенчә хикәя дип атала.
Шулай ук кара[]
- Проза
- Әдәбият
Төркем:Проза Төркем:Әдәбият Төркем:Әдәби жанрлар Төркем:Новелла